log asteach
logo

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Seanfhaclan

`S e a’ mhuc shàmhach a `s mòth’ a dh’itheas.

`S e a’ mhuc shàmhach a `s mòth’ a dh’itheas

`S e a’ mhuc shàmhach a `s mòth’ a dh’itheas.
- Iain Raghnall MacÌgein

© Cruinneachadh Beul-Aithris Gàidhlig Cheap Breatainn, Sruth nan Gàidheal

The quiet pig eats the most.
- John Rannie MacKeigan

C’est le cochon le plus calme qui mange le plus.
- John Rannie MacKeigan

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Stòraidhean is Naidheachdan

Manadh air Iagan Caimbeulach

Facal-toisich

Tha fhios gu bheil an dà shealladh aig cuid a dhaoine `s iomadh naidheachd ann air rud a chaidh fhaicinn ro àm a thachartais. Bha Calum Caimbeul à Solas riamh ri taibhsearachd. Tha an stòraidh seo ag innse mu thuras a chunnaic e fhéin is bràthair athar, bodach nàbaidh a' tighinn chun an taighe gus a chéilidh dheanadh orra. Nuair a chaidh Calum astaigh dha `n taigh gus fàilt’ a chur air, cha robh sgeul air duine na duin’ a bhi ann. 

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

It is well known that some folks have the second-sight. Many stories about something peculiar seen prior to an event are yet to heard. Malcolm Campbell was a bearer of this gift. One day as a young lad, he and his uncle saw an old fellow coming to visit. When Malcolm entered the house to greet him, he was nowhere to be seen.

See video

© E. Robertson & J. Watson

A forerunner story describing the vision of a man visiting neighbors although he was home in his own house.

Calum mac Ghilleasbaig Chaluim an Tàilleir

Chaidh Calum mac Ghilleasbaig Chaluim an Tàilleir a bhreith ann an àite ris an abradh iad `s an àm Solas. `S e Woodbine an t-ainm a th’air an àite an là an-diugh. Bha Calum `na sgeulaiche air leth aig a robh taosg naidheachdan air bòcain, ro-shealladh `s eachdraidh na coimhearsnachd. Bha e tric `na aoidh air chuireadh aig cruinnechaidhean far a robh naidheachdan `s a’ Ghàidhlig `gan innse. Bha Calum air leth fiosrachail mu cheòl Gàidhealach Cheap Breatainn agus `na fhear-teagaisg fìdhleireachd.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

Malcolm Campbell of Woodbine, near Sydney River, was an exceptional informant on the traditions of his area. The Campbells originated in Kilmuir, Skye. Gifted with second sight, he could relate many stories of his experiences with portents of death. Malcolm was also knowledgeable of Scotch music and taught fiddling.

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Stòraidhean is Naidheachdan

Aig Gairm na Drochaide

Facal-toisich

Bho chionna treis, bha feadhainn nach robh glé chleachdte ri bruidhinn na Beurla. Tha iomadach naidheachd ann air Gàidheil a rachadh ceàrr `nan cainnt `s iad a’ feuchainn ri còmhradh `s a’ chànan eile. Tha `n storaidh ait seo ag innse mu bhodach a thug sgrìob air Baile Shudnaidh turas agus mar a chaidh an uagon mu choinneamh an éich nuair a dh’fheuch e ri seanchas a dheanamh anns a’ Bheurla.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

Not so long ago, there were folks in Cape Breton who weren’t accustomed to speaking English. There are a lot of stories about people getting confused when attempting an English conversation. This funny story tells about a man who gets his word order mixed-up while trying to express himself in English.

Aig Gairm na Drochaid

Bha nàb' againn aon uair agus bha e an còmhnaidh a’ cuir a’ chairt air thoiseach air an each. Agus chaidh e ann latha astaigh a Shudnaidh dhan a’ wholesale. Agus choinnich e fear ann a’ shin. 'S thuirt e, dh’ fhoighneachd a’ fear dha - 's thuirt e ris, feumaidh gun do dh’ fhalbh e tràth an-diugh.

"'O gu dearbha, gu dearbha, dh’ fhalbh mi tràth an-diugh. Bha mi dìreach a-null mun choileach nuair a ghairm an drochaid.”

© Cruinneachadh Beul-Aithris Gàidhlig Cheap Breatainn, Sruth nan Gàidheal

Tar-sgrìobhadh: Sgioba a' Phroiseigt

A humorous anecdote about a man unaccustomed to speaking English who was mixed-up in his grammar.

Histoire d’un homme qui était connu pour « mettre la charrue avant les bœufs ».

Dòmhnall Mac a’ Phearsain

Rugadh Dòmhnall Mac a’ Phearsain ann am Boston Ùr, goirid do Dhrochaid Mhira. Thànaig Dòmhnall do Bhaile Shudnaidh `na dhuin’ òg far an do dh’obraich e mar stiùireadair bus fad bhliadhnaichean. `S ann à Uibhist a’ Chinn a Tuath a bha a chuideachd. Gàbhaidh measail air gabhail nan òran, `s gann gu robh cruinneachadh, céilidh na luadh ann far nach biodh Dòmhnall an làthair ag éirigh air seinn. Bha e `na bhall dìleas do Chomann Gàidhlig Cheap Breatainn.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

Dan MacPherson was native to New Boston, near Marion Bridge. Dan came to Cape Breton as a young man spent may years as a bus driver. His antecedents were from North Uist. He was fond of singing Gaelic songs and was a frequent participant at Gaelic events. Dan was loyal member of the Cape Breton Gaelic Society.

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Stòraidhean is Naidheachdan

An Doideag Mhuileach

Facal-toisich

Naidheachd fhuadain mu bhana-bhuidseach ris an canadh iad an Doideag Mhuileach. Chaidh triùir iasgairean gu taigh na caillicheadh, feuch an togadh i soirbheas dhaibh. Thug i dhaibh snàithlean `s trì snaoimeannan air a bha ri fhuasgladh as deaghaidh a chéile. Chaidh sin a dheanadh aig muir. `S gann gun d’rinn iad an cladach dheth.

Neach-aithris:  Stéiseag Nic'Illeathain

A migratory legend concerning a witch in Scotland, known as the Doideag Mhuileach. Three fishermen went to her house on a calm day to see whether she could raise a breeze for them. She gave them a thread with 3 knots which they were to open one after the other. They did so while at sea, and barely reached the shore.

An Doideag Mhuileach

Thàinig a’stòiraidh a leanas o Dhòmhnall MacFhionghain…. Bha e aon uair a’ fuireach air taobh a tuath a' Bhail’ an Ear … a' Bhèidh an Ear. Bha aon uair ann an Eilean Mhuile, cailleach bheag a’ fuireach ris an canadh iad An Doideag Mhuileach. Bha i mu chóig traighean a dh’ aìrde, agus glé leathan anns an màsan. Bha i `cumail amach gu robh cumhachd mór aic' air nithchean agus air nàdar dhaoine eile.

Latha do na làthaichean, chaidh triùir iasgairean amach a dh'iasgach ann am fianais taigh na caillich. Agus bha a’ mhuir glé chiùin, cho ciùin `s nach robh an t-iasg a’ gabhail ro mhath `s bu mhath leotha. Chual' iad mu dheoghainn na caillich fada roimhe sin. Agus rinn iad suas eatorra gun deigheadh iad gu taigh na caillich feuch a faigheadh iad amach an deigheadh aice air sìon a dheanamh air an son. Bha an taigh ùine bheag o `n a’ chladach agus bha móran sprèidh ag ionaltradh anns an achadh.

Agus, chuir a’ chailleach fàilte chridheil orra. Dh’inns iad dhi an gnothach air a robh iad `dol dha h-ionnsaigh agus thuirt i, “Gu dearra, ma `s urrainn dhomhsa sìon a dheanamh air ur son, nì mi e.”

“Uill,” ars’ às-an, “bidh sinn glé thoilichte.”

“Ma tha,” ars’ ise, “bheir mise dhuibh snàithlean.”

Snàithlean, sin agad snàth clòimh trì no ceithir a dh’ fhillte gus am biodh e car reamhar. Agus, chuir i trì snaoimeannan air. Is thuirt i, “Ma bha e ro chiùin `son an t-iasg a dh’ iasgach, fuasgail a’ cheud snaoim, agus bidh soirbheas na `s treasa agus gluaisidh am bàta air n-ais no air n-adhart mar `s math leibh.”

Thug iad taing dhi agus rinn iad sin. Chaidh iad amach an dàra h-uair agus nuair a dh’ fuasgail iad a’ cheud snaoim, bha am bàta a’ dol air n-adhart mar bu mhath leotha `s bha an t-iasgach glé mhath.

Ach co-dhiubh, smaointich aon fhear gum bu chòir dhaibh an dàra snaoim fhuasgladh feuch a robh cumhachd na caillich cho làidir `s bha i cumail amach. Seo a rud a rinn iad. Ach bha soirbheas ro làidir buileach. Agus, rinn sin diofar air an iasgach. Ach co-dhiubh, fhuair iad na bu mhath leotha do dh’ iasg. Agus bha latha brèagha, grianach ann. Agus rinn iad suas gu robh an t-àm aca a dhol gu tìr, a dhol dhachaigh. Agus thuirt fear dhiubh, “Seach gu bheil sinn réidh a dh’iasgaich `s gun d’fhuair sinn na bu mhath leinn dhe `n iasg, tha mise `dol a dh’fhuasgladh an treas snaoim, feuch a bheil cumhachd na caillich cho làidir `s tha i cumail amach.”

Seo a rud a rinn iad.

Ach, chaidh an t-uamhas ...  mu làn buileach. Chuir e car dhen bhàta, chaill iad an t-iasg, chaill iad na ràimh, agus cha robh sìon ach gun d’fhuair iad fhéin beò gu tìr. Ach, cho grianach `s gu robh a’ latha, mun d’fhuair iad iad fhéin a shàbhaladh, dhùin na neòil agus chan fhaiceadh iad sìon. Ach co-dhiubh, nuair a fhuair iad gluasad mu `n cuairt air a’ chladach, thug iad sùil agus bha na h-adhaircean uile air an séideadh bhon a' spréidh.

Sin agad a’ rud a dhùin na neòil. Agus b’ e sin màthair cumhachd na caillich. Ach, ma dh’fhaoidte nach e `n fìrinn uile gu léir a th’ anns a’ sgeulachd seo. Ach, ma dh’ fhaoidte gu faigh sinn rudeigin às a bhios feumail co-dhiubh. Chan e rud math a th’ann do dhuine sam bith a bhith ro fhada `na bharail fhéin.

Sin agad stòiridh na caillich.

© Cruinneachadh Beul-Aithris Gàidhlig Cheap Breatainn, Sruth nan Gàidheal

Tar-sgrìobhadh: Sgioba a' Phroiseigt

A story illustrating the power of a Mull Witch.

Histoire illustrant les pouvoirs d’une sorcière de Mull.

Iain Raghnall MacÌgein

Rugadh Iain Raghnall MacÌgein agus chaidh a thogail ann an Allt nam Breac.  Chuir e seachad a bheatha ann an Drochaid Mhira.  `S ann do mhuinntir Uibhist a Tuath a bhuineadh a chuideachd.  Nuair a chaidh e dha `n sgoil air Rathad Bengal, `s ann `s a' Ghàidhlig a bha `ad a' teagasg, is mar sin thog e sgilean leughaidh is sgrìobhaidh.  `S e obair nan rathaidean agus saorsainneachd a bu chosnadh dha.  Aig aois 81, bha e fhathast a' togail thaighean!  Bha e làn naidheachdan is òran, agus bheireadh e mach a' loidhne cuideachd.

Neach-aithris:  Stéiseag Nic'Illeathain

John Rannie MacKeigan, of North Uist descent, was born and raised in Trout Brook and later moved to Marion Bridge.  When he went to school at Bengal Rd, they were teaching Gaelic and he learned to read and write.  He was the Superintendant of Highways and enjoyed carpentry very much.  He was still building houses at age 81!  He had a vast knowledge of story and song and he would precent in church as well.

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Stòraidhean is Naidheachdan

Am Bocsa Deighe

Facal-toisich

Naidheachd bheag éibhinn mun àm a thànaig teas gàbhaidh as t-samhradh. Bha roinn do bhiadh air a mhilleadh aig feadhainn, ach bha aon neach `s a choimhearsnachd aig a robh fridge. Thuirt e riuth’, getà, gu robh a h-uile sian ann cho cruaidh `s gu robh e gun fheum.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

One summer there was a terrible heat wave, which spoiled much of the food in the community. There was one man who had a fridge; he told the rest, however, that everything stored in it was so hard as to be useless.

Am Bocsa Deighe

Bha na seann fheadhainn a bha seo, bha iad a’ fuireach cuideachd. Agus, bha poidhle crodh aca `s caoraich `s bainne gu leòr `s bha iad a’ call a h-uile sian riamh a's an teas. Bha an t-uachdar `s am bainne a’ dol a dholaidh. Ach, thàinig am bràthair dhachaigh cuideachd. Fhuair e fridge dhaibh.

Nuair a chuala na nàbain gun d’ fhuair iad fridge, thàinig iad a cheimhead orra.

“O uill,” ars’ tè dha na nàbain, “Tha sibhse spry. Fhuair sibh fridge.”

“O fhuair.” ars’ i fhéin.

“O uill,” ars’ esan, “ro `n a’seo,” ars’ esan, “bha sinn a’ call,” ars’ esan, “a h-uile sian riamh.”

“An t-uachdar,” ars’ ise, “`s an t-ìm,” ars’ ise, “a h-uile sian riamh.”

“Ach, cha dhèanadh siod diofar mór an dràsta,” ars’ i fhéin.

“Tha a h-uile sian a-staigh a’ siod,” ars’ i fhéin, “cho cruaidh ri bod!”

© Cruinneachadh Beul-Aithris Gàidhlig Cheap Breatainn, Sruth nan Gàidheal

Tar-sgrìobhadh: Sgioba a' Phroiseigt

A comical story about the first fridge in the community.

Récit comique sur le premier réfrigérateur dans la communauté.

Danaidh Ceit Sarah

Rugadh Danaidh Ceit Sarah anns an Abhainn Mhóir `s a' bhliadhna 1909. `S ann às na Hearadh a bha a chuideachd. Bha Danaidh `na shaighdeir `s an airm fad iomdach bliadhna. Nuair a thìll e dhachaidh dha 'n Abhainn Mhóir, b' e a bhi `cumail chladh ionadail an deagh dhreach - cho fad air falbh ri Hardwood Hill ann am Baile Shudnaidh - an obair a bu mhoth' a bh'aige. Bha Danaidh `na dhuin' air leth éibhinn.`S e gu bhi measg chàirdean a’ gabhail naidheachdan a bu mhoth' a chòrdadh ris. Bha meas aig a h-uile air cuideachd Dhanaidh.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

Danny Kate Sarah MacLeod was born in Grand River in 1909, Richmond County. His ancestors were emigrants from Harris. Danny spent many years in the army. When he returned home, he was the caretaker for many cemeteries, including Hardwood Hill in Sydney. Danny was a real character who loved any opportunity to get together with friends to tell stories. He was well liked by all who knew him.

Danny Kate Sarah MacLeod est né à Grand River, dans le comté de Richmond, en 1909. Ses ancêtres ont émigré de Harris. Danny a passé de longues années de l’armée. À son retour chez lui, il a endossé le rôle de gardien de nombreux cimetières, dont celui de Hardwood Hill, à Sydney. Danny était un vrai personnage, qui aimait profiter de toute occasion de retrouver des amis pour raconter des histoires. Il était aimé de tous ceux qui le connaissaient.

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Cinneadas is Creideamh

Laoidh do dh'Iosa

Facal-toisich

Chaidh a’ laoidh seo a dheanadh anns an t-Seann Dùthaich le Nigel MacNìll, `s a naoidheamh linn deug. Chaidh e fhoillseachadh anns a’ cho-chruinneachadh Laoidhean is Dàin Spioradail a nochd ann an 1894. Dh’ ionnsaich Coinneach Dhòmhnaill a’ laoidh seo aig a choimhearsnach, Aonghus MacFhionghain, a bha air leth measail air bàrdachd is òrain.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

This hymn, composed in the late 1800s, appears in Laoidhean is Dàin Spioradail. Kenny learned this song from Angus MacKinnon, a neighbour with a passion for song and poetry.

Cet hymne composé à la fin du XIXe siècle figure dans Laoidhean is Dàin Spioradail. Kenny a appris cette chanson auprès d’Angus MacKinnon, voisin passionné de chanson et de poésie.

Laoidh do dh'Iosa

Tha iocshlaint aig an Lighich mhór;
Tha tròcair `s truas an Ìosa;
Tha slàinte ann nach ceannaich òr;
Tha sòlas an guth Ìosa.

Sud an téud is mils' an Glòir,
Sud am fonn th' aig ainglel mór
Sud an t-ainm a nì oirnn fòir -
Ainm gun choimeas Ìosa.

Do pheacadh maithidh e na ghaol;
O éisd ri caomh-ghuth Ìosa;
An sìth bi `g imeachd suas tre `n t-saogh'l,
A dh'fhaotainn crùin le Ìosa.

O mol an t-Uan thug dhuinn a' bhuaidh;
Tha m' earbs' gach uair an Ìosa;
A chliù bidh mi gach là a' luaidh,
`S mo ghràdh cho buan do dh'Ìosa.

Na ainm-san nì mi oidhirp dhian,
`S mo chridhe `g iarraidh Ìosa;
Is O, tha m' anam làn de mhiann
Air aghaidh sgiamhach Ìosa.

Tar-sgrìobhadh: Laoidhean is Dàin Spioradail
Air a dheasachadh le: Sgioba a' Phroiseigt

An old hymn composed in Scotland.

Vieil hymne composé en Écosse.

Coinneach Dhòmhnaill Choinnich

`S ann ann a Loch Laomain a rugadh Coinneach Dhòmhnaill Choinnich. Thug e seachad roinn mhór do bhliadhnaichean a’ fuireach ann a Baile Shudnaidh far a robh e `na mhaighstir-sgoile. ’S ann à Beàrnaraigh na Hearadh a bha sinnsearan Choinnich. Bha ainm aig athair, agus tha aige fhéin, a bhith math air seinn `s an eaglais.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

Kenny Morrison, a retired school teacher, originally hails from Loch Lomond. He currently lives in Sydney. A descendant of Berneray Gaels, he comes from a long line of fine singers, well known for precenting psalms and singing hymns.

Kenny Morrison est un enseignant à la retraite. Il est originaire de Loch Lomond. Il vit aujourd’hui à Sydney. Ses ancêtres étaient des Gaëls de Berneray et il fait partie d’une longue lignée de très bons chanteurs, bien connus pour leurs psaumes et leurs hymnes.

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Cinneadas is Creideamh

Mar a thuinich muinntir Uibhist a Tuath Crìochan Loch Laomain

Facal-toisich

Tha sinn gu math fortanach gu bheil a leithid dha na clàraidhean seo againn a dh’innseas eachdraidh air inimreachas nan ceud Ghàidheal. Chualas an naidheachd seo air mar a thàinig na Tuathaich gu crìochan Loch Laomain aig fear Seonaidh Ailean Dòmhnallach. Thàinig a’ stòraidh seo anuas, o ghlùin gu glùin, `s an teaghlach aige.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

We are fortunate that immigrant stories have been recorded such as this, detailing the journey of Gaels to Nova Scotia. The late Johnny Allan MacDonald related a family history of North Uist Gaels’ arrival to the Loch Lomond area of Cape Breton.

Nous avons de la chance que des récits d’immigrants comme celui-ci aient été enregistrés. Ce récit décrit en détail le périple des Gaëls venus en Nouvelle-Écosse. Feu Johnny Allan MacDonald raconte une histoire de famille, décrivant l’arrivée des Gaëls de North Uist dans la région de Loch Lomond au Cap-Breton.

See video

© E. Robertson & J. Watson

A story describing North Uist Gaels’ immigration to Nova Scotia.

Récit décrivant l’immigration des Gaëls de North Uist en Nouvelle-Écosse.

Seonaidh mac Alasdair Mhóir Sheonaidh Aonghais `ic Ghilleasbuig

Rugadh Seonaidh mac Alasdair Mhóir Sheonaidh Aonghais `ic Ghilleasbuig ann an Enon ann an 1890. Thàinig a chuideachd às Uibhist a Tuath. Bha Seonaidh gu sònraichte fiosrachail air eachdraidh na sgìreachd dha `m buineadh e agus mar a thàinig a theaghlach gu bhith ann às an t-seann dùthaich. Dh’eug e nuair a bha e 103 bliadhn’ a dh' aois.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

Johnny Allan MacDonald was born in Enon, in 1890. Like most of his neighbours in the district, Johnny Allan was of North Uist descent. He was a wealth of information regarding his ancestors’ settlement in the Loch Lomond area.

Johnny Allan MacDonald est né à Enon en 1890. Comme pour la plupart de ses voisins du district, ses ancêtres étaient originaires de North Uist. Il avait un trésor d’informations sur l’établissement de ses ancêtres dans la région de Loch Lomond.

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Thòisich na Gàidheil air àite a dhèanamh dhaibh-fhéin air taobh an ear-dheas Cheap Breatuinn tràth `s an naoidheamh linn deug. Thàinig grunn mór dhiubh às Uibhist a Tuath, Bearnaraidh na Hearadh is Eilean Leòdhais. Bha coimhearsnachd ann cuideachd aig na Deasaich is na Mòraraich a sheitlig air taobh tuath Abhainn Mhira. Gheobhar caochladh dhualchainntean a's a’ cheàrnaidh seo a nì fianais air cho dlùth, teann `s a bha na coimhearsnachdan a bhos ris na h-àiteachan a dh’ fhàg iad thall.
 Ged a tha teaghlaichean ann a bha ainmeil airson an cuid phìobairean is fhìdhleirean, `s e fìor dheagh sheinneadairean is bàird as moth' a chomharraicheas coimhearsnachdan mar a tha Loch Laomainn, Gabarus is Catalone. 
Tha sinne fad' an comain nan Gàidheal às a’ cheàrnaidh seo do Cheap Breatuinn airson na dìleib luachmhoir `s a bhitheas iad a’ toirt seachad dhuinn chun a’ là an diugh.

Neach-aithris: Seumas Watson

Gaelic culture in the South and Eastern regions of Cape Breton Island is coloured strongly by the traditions of Gaels who emigrated in the early to mid 1800s primarily from the islands of North Uist, Berneray, Harris and Lewis. Substantial South Uist/Morar settlements were also formed around Grand Mira. To this day, the Gaelic spoken in these regions reflects the diversity of Highland communities from which the fore-bearers of Nova Scotia Gaels emigrated. 
While a rich instrumental tradition existed in certain regions such as the French Road, near Grand Mira, other districts such as Loch Lomond, Gabarus and Catalone are perhaps best represented by Gaelic singing and song composition. Humorous compositions, milling songs as well as hymns and precenting of psalms have been commonly found amongst Gaels from these regions. Indeed, it can be said that the Protestant tradition of reading from the Bible and hymn books/psalters, contributed greatly to the literacy of many eastern Cape Breton Gaels. 
We are grateful to the Gaels of this region of Cape Breton for the legacy of song and story they have left and continue to celebrate to this day.

SUD-EST DU CAP-BRETON

La culture gaélique des régions du sud et de l’est du Cap-Breton est fortement influencée par les traditions des Gaëls qui ont émigré dans la première moitié du XIXe siècle des îles de North Uist, Berneray, Harris et Lewis. Des établissements importants d’immigrés de South Uist/Morar se sont également formés aux alentours de Grand Mira. Aujourd’hui encore, le gaélique que parlent les habitants de ces régions illustre la diversité des communautés des Highlands d’où les ancêtres des Gaëls de la Nouvelle-Écosse ont émigré.

Il existe une riche tradition de musique instrumentale dans certains secteurs, comme French Road, à proximité de Grand Mira. Dans d’autres circonscriptions, comme Loch Lomond, Gabarus et Catalone, les traditions les plus représentatives sont celle du chant et de la composition de chansons en gaélique. On trouve couramment chez les Gaëls de ces régions des compositions humoristiques, des chansons de foulage, des hymnes et des psaumes chantés. On peut dire, en effet, que la tradition protestante de lecture de la Bible et des hymnaires/psautiers a joué un rôle considérable dans l’alphabétisation de nombreux Gaëls de l’est du Cap-Breton. Nous sommes reconnaissants aux Gaëls de cette région de l’héritage de chansons et de récits qu’ils nous ont légué et qu’ils continuent de célébrer aujourd’hui.